Het Prader-Willisyndroom (PWS) is een zeldzame aangeboren aandoening. In België worden jaarlijks ongeveer acht kinderen geboren met PWS, zowel bij jongens als bij meisjes. Het heeft een genetische oorzaak en ontstaat per toeval.
Het is niet de fout van één van de ouders en komt zelden opnieuw voor in dezelfde familie. Een klein stukje genetische informatie ontbreekt of werkt slecht op het 15e chromosoom en veroorzaakt zo de typische kenmerken van het syndroom.
Het meest opvallende symptoom is de onbedwingbare dwangmatige eetlust wat meestal start op de leeftijd van 2 tot 4 jaar (hyperphagia).
Het PWS wordt beschreven als een syndroom in twee stadia.
In de eerste fase of de eerste levensjaren komt de baby slechts heel traag bij in gewicht en de mijlpalen in de ontwikkeling zoals taal en motoriek zijn vertraagd. De baby is meestal slapjes wegens weinig spierspanning of spiersterkte en heeft het erg moeilijk om te zuigen wat dan leidt tot een geringe gewichtstoename.
Zonder controle van de omgeving ontstaat bij de meeste kinderen na verloop van tijd een ernstige gewichtstoename en start de tweede fase. Wanneer die fase zich ontwikkelt, kunnen er gedragsveranderingen optreden waaronder woede uitbarstingen, verregaande koppigheid en stemmingswisselingen.
Het is belangrijk om te weten dat het heel moeilijk is om het syndroom exact te beschrijven omdat niet alle kenmerken overheersend zijn bij elk kind. Jouw kind is vooral zichzelf, heeft een aantal kenmerken van het syndroom en andere dan weer niet. Zorgvuldig en consequent management van de ouders, de verzorgers en de familie zal de extremen helpen beperken. IPWSO (International Prader-Willi Organisation) en de plaatselijke vereniging (Prader-Willi Vlaanderen) bieden ondersteuning, begeleiding en informatie.
Deze tekst komt uit het “Boekje voor jonge ouders” dat met akkoord van IPWSO vertaald werd in het Nederlands door Prader-Willi Vlaanderen