Het was hartverwarmend om, naast de trouwe aanwezigen, veel ouders terug te zien die door hun leeftijd of door omstandigheden niet zo vaak meer deelnemen aan onze bijeenkomsten. Meteen al werd er duchtig op los gebabbeld en kwamen veel herinneringen boven.

Ik moest een serieuze tik op een glas geven om de aandacht te krijgen en de gesprekken efkes stil te leggen om iedereen welkom te heten en een intro te geven op de speech van Wilfried. Wilfried vertelde kort over het ontstaan en de evolutie van de vereniging en had ook een hele resem foto’s mee van vroegere tijden.

Heel blij waren we ook met de aanwezigheid van Dr. Annick Vogels en Veerle Govers, waarvoor onze oprechte dank!! Er werden constructieve gesprekken gevoerd.

Met een stuk lekkere taart, aangeboden door Leen en Wilfried, nestelde iedereen zich daarna aan een tafel om de babbels verder te zetten. Ik probeerde bij alle aanwezigen eventjes te polsen om te horen hoe het met hun zoon/dochter gaat, om meer te weten over de problemen die zich af en toe stellen en om te luisteren naar de noden die zich voordoen. Het viel ons op dat er een zekere rust ontstaat bij de ouders van een al wat ouder wordende PWS zoon of dochter.

We hadden zoveel te vertellen dat niemand er aan gedacht heeft om wat foto’s te maken wat natuurlijk heel erg jammer is. Maar de namiddag zit in het geheugen gebeiteld, denk ik, en iedereen was heel positief bij het afscheid.

Leen en Wilfried waren super tevreden over de namiddag. Misschien binnen enkele jaren voor herhaling vatbaar.